“Gönlünü, ne kadar büyük olursa olsun,
O görünmez nesneyle doldur.
Yüreğin mutluluktan dolup taşınca,
Ona istediğin adı ver;
Mutluluk, Sevgi, Gönül, Işık, Tanrı…
İsim gürültüden başka birşey değildir.
Göklerin ihtişamını bizden gizleyen bir sistir…”
Eğer Tanrı başka türlü olmamı isteseydi, beni başka türlü yaratırdı.
Faydasız bir hayat erken bir ölümdür.
Gerçeğin gücü ile yaşadığım sürece kainatı bile fethedebilirim.
Göğün her yerde mavi olduğunu anlamak için dünyayı dolaşmanız gerekmez.
Anlamayacaklara anlatma sakın bilebileceğin en güzel şeyleri.
Ancak az şey bildiğimiz zaman bilgimizden emin olabiliriz. Kuşku, bilgi arttıkça artar.
Aşkım için her şeyden vazgeçerim, fakat özgürlüğüm için aşkımdan da vazgeçerim.
Açlık, en akıllı balıkları bile oltaya getirir.
Akılsızlar hırsızların en zararlılarıdır. Zamanınızı ve neşenizi çalarlar.
En iyi devlet nedir? Bize kendimizi yönetmemizi öğretendir.
En huzurlu toplumlar, üyeleri arasında karşılıklı güler yüz ve saygının eksik olmadığı toplumlardır.
En iyi yönetim kendi kendimizi yönetmeyi bize öğretebilecek yönetimdir.
Eğer bir insan kendi karakterine aykırı davranırsa ‘Fazla zamanı kalmadı’ diye yorumlarız bunu.
Aşk imkansız olan birçok şeyi mümkün kılar.
Adettir; babanın topladığını oğlu saçar.
Baskı ve şiddet yalnızlıktan doğar, karakter dünyanın fırtınaları ve dalgaları arasında şekil alır.
Başlangıçta eylem vardı.
Bazı kusurlar bir insanın varoluşu için gereklidir.
Bilgi arttıkça huzursuzluk da artar.
Bir adamda azim olmazsa bilgisi ölüdür.
Bir insanı tanımak için neyi gülünç bulduğundan daha iyi bir gösterge olamaz.
Bir tartışma sırasında, kızdığımız anda gerçek için uğraşmayı bırakır, kendimiz için uğraşmaya başlarız.
Bir yetenek sükunet içinde meydana gelir, karakter ise dünyanın fırtınaları içinde.
Biraz daha ışık.
Bizi kimse aldatamaz; kendi kendimizi aldatırız.
Bütün dikkatiniz kendinizdeyse mutluluğu garanti ettiniz demektir.
Çözümde görev almayanlar problemin bir parçası olurlar.
Çiçeğin dikeni var diye üzüleceğimize, dikenin çiçeği var diye sevinelim.
Geleceğe bakmayı severiz çünkü önümüzde şekilsizce uçuşmakta olan olaylara dilediğimiz gibi şekil vermek isteriz.
Dünya o kadar büyük ve zengin ki, yaşam da öylesine çeşitli ki insan her zaman bunlardan şiir çıkarma fırsatını bulabilir. Ama her şiirin bir durumdan doğması gerekir, yani şiirin maddesi gerçek olmalıdır. Hiçbir şey üzerine dayanmayan bir şiirin iyi olacağını sanmıyorum.
Düşünmek kolaydır, yapmak zordur. Dünyada en güç olan şey de düşünüleni yapmaktır.
Dünya güzeldir, ama bir şairin gözüyle daha da güzel olur.
Değerli kişileri etrafına toplamayan bir hükümdar bence ordusuz bir komutan gibidir.